fbpx

Lief zijn voor jezelf en zelfliefde

Giel Beelen schrijft elke twee weken voor wendyonline.nl over het spirituele pad dat hij steeds meer bewandelt. Deze keer onderzoekt hij wat de term zelfliefde voor hem betekent en hoe hij liever voor zichzelf kan zijn en beter de connectie kan bewaren.

De term zelfliefde blijkt een terugkerend thema in de boeken die ik de laatste tijd lees en ook tijdens de gesprekken die ik heb in mijn KUKURU podcast. In mijn eerdere column over mijn ayahuasca reis schreef ik al dat ik met zelfliefde als intentie meer het kleine jongetje in mezelf een plek heb kunnen geven. Maar ik blijf het een lastig onderwerp vinden. Komt ook een beetje door de term zelf ben ik nu achter gekomen.

Zelfliefde heeft voor mij ook een associatie met iets waar ik verre van wil blijven. Iets dat je in mijn wereld van bekende mensen nogal eens ziet. Artiesten die vol zijn van zichzelf en bij wie de hele wereld om henzelf draait. Op zich natuurlijk niks met een beetje egoïsme (en dus voor jezelf kiezen), maar het is voor mij altijd wel een streven geweest om niet te verdrinken in die Hilversumse waanzin. Zelfliefde staat voor mij dus een beetje gelijk aan borstklopperij. En dus was ik heel blij met het boek Self Love Talk en de talk die ik had met Merel Teunis.

Zelfcompassie

Ik merkte vooral dat in je hoofd terminologie heel belangrijk kan zijn. Want waar zelfliefde een wat grote paraplu is, zijn er kleinere kapstokjes die mij persoonlijk veel meer houvast geven. Zelfcompassie bijvoorbeeld geeft me een veel rustiger gevoel. Dat is dat kleine jongetje dat in mezelf zit en een soort zelfbegrip. Veel meer een schouderklopje dan borstklopperij.

Selfcare, om er nog maar eens een term in te gooien, voelt ook heel positief. Dat is het moment dat je ècht goed voor jezelf zorgt. En nee, dat is denk ik toch niet met een bak Ben & Jerry ijs verdrinken in Netflix, maar toch eerder wat gezonder (ja sorry) met een kop groene thee in een warm bad even lekker goed bewust ademen. Selfcare is dan meer een soort eigen aai over je bolletje.

Uiteindelijk is zelfliefde toch ook vooral zo vaak mogelijk in verbinding staan met jezelf. Dat blijft voor mij iets om aan te werken. Automatisch ga je toch in een standje als er iets gezegd wordt of gebeurt wat je eigenlijk niet leuk vind. Dat gaat zo in een reflex dat je het pas realiseert als je ’s avonds even de tijd neemt om terug te blikken op je dag.

Voor mij wordt dat steeds meer duidelijk. Ik ben op het pad gekomen van zelfontwikkeling toen ik heel intens begon met krachtsporten in mijn ‘Road to Sixpack’. Dat is dus niet zelfontwikkeling zoals we dat kennen. Maar gewoon heel plat ontwikkeling op het gebied van spieren. Voor mij de eye opener dat je alles kan trainen (en dus ook de mind). Maar achteraf begrijp ik nu ook veel beter waarom ik zo slecht blijk in het aanspannen van mijn buikspieren. Toch vrij essentieel als je een sixpack wilt krijgen;-).  Mijn mind-muscle connection zoals ze dat noemen is gewoon ruk. En dat is dus letterlijk omdat ik niet goed in verbinding sta met m’n lijf. Er bestaan niet voor niks termen als ‘ je onderbuik gevoel’. Of juist wat positiever: ‘vlinders in je buik’. Serotine wordt daar in je buik aangemaakt. Dat is ook exact de reden waarom je kunt gaan (vr)eten als je niet zo lekker in je vel zit. Dan gebeurt daar in ieder geval toch wat.

Jezelf zijn

Ik probeer me gedurende een dag veel bewuster te zijn van of ik nog connected met m’n buik ben. Dat is een combinatie van houding en natuurlijk ook vooral een state of mind.

Ik sprak deze week psycholoog Anne de Jong vanwege haar nieuwe boek ‘De geluksroute’. Een aanrader als het gaat om goed contact en minder gedoe met alle mensen om je heen. Geluk is dan weer zo’n term die je op zoveel manieren kunt uitleggen. De nieuwste iPhone aanschaffen, toch wel even met dat ijs gaan Netflixen of heel nobel het helpen van andere mensen. Je kan er natuurlijk in alle gevallen oprecht gelukkig van worden.

Anne omschrijft heel duidelijk welke typen ‘zegelspaarders’ je hebt en zelf kan zijn. Dat zijn de momenten waar je vaak ongemerkt een emmertje laat vollopen. Door de hele tijd ja te knikken, advies te geven of je gewoon een masker op te zetten bijvoorbeeld. En dus niet echt jezelf bent. Dat zijn de momenten dat je niet meer in verbinding staat met jezelf.

Dus de relatie en communicatie met jezelf is zo fucking belangrijk.

Dat is denk ik waar zelfliefde in de essentie over gaat.  En dat is dan dus wat uiteindelijk echt geluk brengt. Makkelijker geschreven dan gedaan maar ik schrijf het hier voor mezelf nog even goed op.

LIEF ZIJN VOOR JEZELF = GOED VOOR JEZELF ZORGEN = DUIDELIJK ZIJN.

Duidelijk? Naar jezelf en naar anderen dus. Dat zijn twee handen op 1 buik.

Scroll naar boven